Γειά σου!

this is my sort of internet altar yayyyyyy!!!!

-----------

Thank you Lord Apollon for the gifs you bring us with your light.

------------

hymns

Homeric Hymn 21 to Apollo : "Phoibos (Phoebus) [Apollon], of you even the swan sings with clear voice to the beating of his wings, as he alights upon the bank by the eddying river Peneios; and of you the sweet-tongued minstrel, holding his high-pitched lyre, always sings both first and last. And so hail to you lord! I seek your favour with my song."

Ομηρικός Ύμνος 21 στον Απόλλωνα: "Φοίβος ​​(Φοίβος) [Απόλλωνα], για σένα ακόμη και ο κύκνος τραγουδά με καθαρή φωνή μέχρι το χτύπημα των φτερών του, καθώς κατεβαίνει στην όχθη δίπλα στον ποταμό Πηνειό· και για σένα ο γλυκομίλητος, κρατώντας ψηλά. λύρα πίσσα, τραγουδά πάντα και πρώτη και τελευταία Και έτσι χαίρε σε σένα με το τραγούδι μου."

Homeric Hymn 3 to Pythian Apollo (trans. Evelyn-White) (Greek epic C7th to 4th B.C.) : "O Lord [Apollon], Lykia (Lycia) is yours and lovely Maionian (Maeonian) and Miletos (Miletus), charming city by the sea, but over wave-girt Delos you greatly reign your own self. Leto's all-glorious son goes to rocky Pytho, playing upon his hollow lure, clad in divine, perfumed garments; and at the touch of the golden key his lyre sings sweet. Thence, swift as thought, he speeds from earth to Olympos, to the house of Zeus, to join the gathering of the other gods: then straightway the undying gods think only of the lyre and song, and all the Mousai (Muses) together, voice sweetly answering voice, hymn the unending gifts the gods enjoy and the sufferings of men . . . Meanwhile the rich-tressed Kharites (Charites, Graces) and cheerful Horai (Horae, Seasons) dance with Harmonia and Hebe and Aphrodite, daughter of Zeus, holding each other by the wrist. And among them sings one . . . Artemis who delights in arrows, sister of Apollon. Among them sport Ares and the keen-eyed Argeiphontes [Hermes], while Apollon plays his lure stepping high and featly and radiance shines around him, the gleaming of his feet and close-woven vest. And they, even gold-tressed Leto and wise Zeus, rejoice in their great hearts as they watch their dear son playing among the undying gods."

Ομηρικός Ύμνος 3 στον Πύθιο Απόλλωνα (μτφρ. Evelyn-White) (ελληνικό έπος Γ7ος έως 4ος π.Χ.) : «Κύριε [Απόλλωνα], η Λυκία (Λυκία) είναι δική σου και η Μίλητος (Μίλητος), γοητευτική πόλη δίπλα στη θάλασσα, αλλά πάνω από τα κύματα Δήλο βασιλεύεις πολύ τον εαυτό σου. Ο πανένδοξος γιος της Λητούς πάει στον βραχώδη Πύθο, παίζοντας πάνω στο κούφιο δέλεαρ του, ντυμένος με θεϊκά, αρωματικά ενδύματα και με το άγγιγμα του χρυσού κλειδιού, η λύρα του τραγουδά γλυκά από εκεί, γοργά σαν τη σκέψη, από τη γη στον Όλυμπο, στον οίκο του Δία συμμετάσχετε στη συγκέντρωση των άλλων θεών: τότε οι αθάνατοι θεοί σκέφτονται μόνο τη λύρα και το τραγούδι, και όλοι οι Μουσάι (Μούσες) μαζί, φωνάζουν γλυκά, υμνούν τα ατελείωτα δώρα που απολαμβάνουν οι θεοί και τα βάσανα των ανθρώπων. Εν τω μεταξύ οι πλούσιες Χάριτες (Χαρίτες, Χάριτες) και οι εύθυμοι Χωραίοι χορεύουν με την Αρμονία και την Αφροδίτη, την κόρη του Δία, και ανάμεσά τους τραγουδάει η μία βέλη, η αδερφή του Απόλλωνα, ανάμεσά τους αθλούνται ο Άρης και ο οξυδερκής Αργεϊφόντης [Ερμής], ενώ ο Απόλλωνας παίζει το δέλεαρ του πατώντας ψηλά και επιδέξια και η λάμψη λάμπει γύρω του, η λάμψη των ποδιών του και το στενό υφαντό γιλέκο. Και αυτοί, ακόμη και η χρυσόδετη Λητώ και ο σοφός Δίας, χαίρονται στις μεγάλες καρδιές τους καθώς βλέπουν τον αγαπημένο τους γιο να παίζει ανάμεσα στους αθάνατους θεούς».

------------

-------------

PRAYERS

Oh Lord Apollon, filled with radiance and light,